“…De oppervlakte van de oceaan
bestaat uit hoge golven,
maar diep onder de zeespiegel
is het volkomen kalm …”
Marcus Aurelius
De meeste oud-deelnemers van de Mindfulnesstraining herinneren zich vast nog de “meer medidatie” die ik vaak op de Stiltedag of in bijeenkomst 8 geef. Bovenstaand citaat doet me daar onmiddellijk aan denken.
De metafoor van het meer spreekt mijzelf erg aan. Het meer dat zich gedragen voelt door de aarde, dat zonder enige inspanning in zijn eigen bedding ligt… Dat moeiteloos en heel precies zijn eigen vorm aanneemt…
En dan het beeld dat het meer altijd zichzelf blijft in welke weersomstandigheden dan ook, in zomer, winter, herfst en lente, bij dag en bij nacht… Of het nu windstil is en het wateroppervlak glad als een spiegel, of dat er hoge golven zijn; het meer blijft zichzelf… Bij storm wordt alleen het wateroppervlak verstoord. Enkele meters onder het wateroppervlak is slechts een lichte beroering merkbaar.
Als er veel golven in mijn leven zijn probeer ik me steeds te realiseren dat diep binnen in me wel rust is. Contact maken met mijn adem, al is het maar één adembeweging lang, helpt mij altijd om de rust en kalmte in mezelf te vinden. De adem als anker.
Een fijne dag,
Carolien